HOME

een terug

BRON Delpher: De Volkskrant 1959-08-14             Deel tekst / ook in MAP

Het vak van de boer niet zonder gevaren!

Onvoorzichtigheid / ‘eigenwijsheid’ met gifstoffen

oorzaak van veel ongelukken

(Van onze landbouwmedewerker)

Is boeren gevaarlijk? Het is moeilijk op deze vraag zonder meer ja of neen te zeggen, maar in elk geval is boeren wel heel wat gevaarlijker geworden dan vroeger. Land- en tuinbouw zijn met hun tijd meegegaan en werken dus met middelen die heel wat meer gevaar kunnen opleveren......

[Vervolg over gevaar van aftakas en steigerende paarden]

Steeds sterker gif

DE akeligste ongelukken in de land- en tuinbouw zijn die met bestrij-dingsmiddelen. Middelen dus tegen ziekten en insekten. Het is bekend, dat het bespuiten van de gewassen de ziektekiemen en de insekten doodt. Zowel de opbrengst als de kwaliteit worden daardoor verhoogd. Maar men weet ook, dat een aantal insekten immuun wordt voor deze bespuiting- en ontsmettingsmiddelen. De insekten hebben er geen last meer van.

Het gewone DDT dat kort na de oorlog een wondermiddel was tegen vliegen, heeft nu al veel minder uitwerking omdat een aantal vliegen er tegen kan. De middelen moeten daarom hoe langer hoe sterker worden. In veel gevallen zijn ze ook voor de mens vergif en dat wil dus zeggen, dat de mens moet gaan werken met stoffen, die hoe langer hoe gevaarlijker worden. We hebben eens een scheikundige een enthousiast verhaal horen vertellen over het feit, dat hij nu een afdoend middel had gevonden voor het bestrijden van insekten op fruitbomen. Het had maar één ding tegen: alle mensen, die fruit van behandelde bomen zouden eten, zouden er ook van doodgaan.

De verzwaring van al die vergiften zou niet zo ernstig zijn als de mensen niet zo opvallend eigenwijs waren. De hele wetenschap doet haar uiterste best om middelen te vinden ter bescherming van de mensen. Er is speciale kleding, er zijn maskers; het vezelinstituut van het toegepast natuurwetenschappelijk onderzoek (TNO) heeft onderzoekingen verricht voor de kledingstoffen. Maar nog steeds komen ongelukken voor omdat de boer of de arbeider geen enkele voorzorgsmaatregel wil nemen. Echt omdat ze te eigenwijs zijn.

Er was er één, die kon niet buiten zijn pruimtabak. Hij kon dus geen masker dragen bij het bespuiten van onkruid. Een paar dagen later was hij dood. Als dan de arbeidsinspectie komt en wijst op de gevaren en op de verplichte bescherming (dit staat niet in het verslag, maar we weten het uit eigen ervaring) dan worden ze nog aangekeken als bemoeizuchtige kerels, die praten over dingen, waar ze niets van weten en waar ze niets mee te maken hebben.

Griezelige verhalen

ER zijn stoffen bij, zo gevaarlijk, dat ze bij een enigszins langdurige aanraking met de blote huid gevaar veroorzaken en soms zelfs de dood. Bekend is het geval van de spuiter die door een lek in de leiding van de rugspuit, wat vocht op zijn schouder kreeg en kort daarop is gestorven. Het zijn griezelige verhalen, maar veel griezeliger is, dat de wetenschap soms nog niet weet, of bepaalde ziekteverschijnselen al dan niet van zulk een vergif afkomstig zijn. Het probleem zit niet bij de consument, die fruit of groenten eet, want daarop komen deze vergiften maar weinig voor. Men spuit immers tijdens de groei en niet meer tegen de tijd van de oogst. Wel zit het bij de spuiter, die zeer dicht met het vergif in aanraking komt.

Is boeren gevaarlijk? Niet gevaarlijker dan werken in de industrie of autorijden of lopen op straat. Tal van voetgangers blijven leven — in weerwil zelfs van onze verkeerswetgeving en de verwoede pogingen van autorijders — omdat ze op het trottoir lopen en voorzichtig oversteken. Maar als ze midden op straat gaan lopen op een drukke verkeersweg, kunnen ze net zo goed op een aftak-as gaan zitten of spuiten zonder masker.

 /  1950-1959  / DIVERSE 1959-08-14  

 "Griezelige verhalen". "De Volkskrant". 's-Hertogenbosch, 1959/08/14 00:00:00, p. 13. Geraadpleegd op Delpher op 01-10-2019, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010875790:mpeg21:p013

in/fo