HOME

een terug

 /  1960-1969  / DIVERSE 1961-05-30  

"Tonnen vergif". "Het vrije volk : democratisch-socialistisch dagblad". Rotterdam, 30-05-1961. Geraadpleegd op Delpher op 11-07-2019, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010953544:mpeg21:a0209

BRON Depher: Het Vrij Volk 1961-05-30                                         ook in MAP

Hoe lang kunnen we hier nog mee doorgaan?

Jhr. mr. M. van der Goes van Naters - p.v.d.a.

Tonnen zwaar vergif worden over ons land uitgestrooid

(Van onze soc.-econ. redactie)

Het gevaar bestaat dat we op het ogenblik, met z'n allen, druk bezig zijn ons land onbewoonbaar te maken. We gooien enorme hoeveelheden vergif in het water, in de lucht en op het land. Velen beginnen zich af te vragen hoe lang we er nog mee kunnen doorgaan voor er een ramp gebeurt. 'Er is', zeggen zij, 'geen autoriteit, geen gezondheidsinstantie die kan vertellen in welk gevaar we nu 'reeds verkeren.'

Wél zijn er instanties, die een overzicht hebben over een deel van deze grandioze vergiftigingsacties. Wat hun deel betreft kan het nog wel, zeggen zij. Maar een overzicht van het totaal heeft niemand.

Sommigen stellen dat we de grens van het toelaatbare zeer snel naderen. De rivieren stromen als giftige kluwen door ons land, we drinken hun water en doen er weer gif bij. In sommige delen van ons land sterven dieren en planten door de giftige lucht. In diezelfde gebieden ademen honderd-duizenden mensen dagelijks diezelfde lucht in.

De hele zomer door worden tonnen zwaar gif uitgestort over planten, fruit, en aarde. We eten die vruchten, voorlopig nog zonder veel schade, maar het grootste deel van het gif blijft achter in de aarde. Welke gevolgen dat op langere termijn zal hebben weet niemand. 'Op korte termijn schaadt het niet,' zeggen de deskundigen op dit terrein.

Zelfs het onkruid in de plantsoenen en de plantengroei in de sloten worden met giftige stoffen bestreden. Het gif komt in het water, waaruit de koeien drinken, het komt in de rivieren, waaruit de waterleidingbedrijven hun drinkwater pompen. Het zijn allemaal kleine beetjes. 'Maar,' zo zeggen degenen die zich hier ernstig bezorgd over maken, 'het zijn zoveel kleine beetje.'

Uitgezonderd degenen die hun drinkwater van heel erg diep uit de grond krijgen, drinkt héél Nederland in méér of mindere mate gezuiverd rioolwater.

Vergroting van de technische kennis, waardoor enorme industrieën konden worden gebouwd, die met hun afvalstoffen lucht en bodem verpesten, een revolutionaire groei van de toepassing van chemische produkten en ook de sterke groei van de bevolking, die véél hygiënischer is dan vroeger, waardoor ook veel meer 'waswater' wordt geproduceerd, hebben er toe geleid dat op het ogenblik honderden ingrepen in de natuur plaats hebben, die het noodzakelijke evenwicht verstoren.

Natuurlijk doen we er wat aan. We hebben talrijke commissies, die zich met de vervuiling van de lucht, het water en de grond bemoeien. Zij werken echter allemaal op hun eigen terrein, dikwijls met zeer beperkte middelen en zij zijn niet in staat een overzicht van het totaal, te krijgen. Dat wordt trouwens ook bijzonder moeilijk gemaakt omdat de vergiftiging 'sluipend’ opreedt.

Wat het water betreft kan men de vervuiling het gemakkelijkst constateren. Vroeger was men alleen maar 'nat', wanneer men in het water viel nu is men 'nat en vuil'. Men moet zoeken naar helder water, naar heldere poldersloten, die Vroeger direct bij de hand lagen.

[....]

Tonnen vergif

Duizenden tonnen gif worden jaarlijks gebruikt in de land- en tuinbouw. Wanneer het op voedingsmiddelen is toegepast, spoelt de regen dat gif weg. Het komt in de bodem, die ook al andere bestrijdingsmiddelen (meestal ook bestaande uit zwaar gif) moet opnemen. Deskundigen hebben reeds waarschuwend gesteld dat de structuur van de bodem volkomen vernietigd zal worden.

Regenwater neemt een deel van het gif mee naar de sloten, waaruit de koeien drinken. Plantengroei in sloten wordt bestreden met giftige stoffen. Een paar kilometer verder drinkt het vee uit dezelfde sloot. Verpakkingsmiddelen van giftige stoffen worden in het 'openbare water' uitgespoeld. Niemand weet precies waar het blijft

Voor de voedingsmiddelen zijn maatstaven aangelegd, die bepalen welk restant van het bestrijdingsmiddel nog aanwezig mag zijn. Dit restant is dan onschadelijk voor de gezondheid, maar niemand weet hoeveel van dergelijke 'restanten' door de consumenten worden verbruikt. Vele restanten kunnen namelijk een grote hoeveelheid gaan vormen.

Het is beslist wel zo dat aan dit alles iets wordt gedaan. De bestrijding of het toezicht richt zich echter steeds op beperkte terreinen. Een algemeen overzicht bestaat niet. Het is om deze reden dat jhr. mr. M. van der Goes van Naters (p.v.d.a.) bij het voorlopig verslag naar aanleiding van de nieuwe Bestrijdingsmiddelenwet' een aparte nota heeft ingediend. Die bestrijdingsmiddelenwet stelt voorschriften voor het gebruik van bestrijdingsmiddelen in land- en tuinbouw.

Mr. Van der Goes zegt in zijn nota, dat het jammer is dat ook deze wet slechts weer een deel van het gevaarlijke terrein beslaat. 'Er is een totale samenwerking nodig', zegt hij. 'Er moet een braintrust worden gevormd van fysici, chemici, medici en biologen die er voor moeten zorgen een overzicht over het geheel te krijgen.

Deskundigen van de Plantenziektekundige Dienst, de Commissie voor fytofarmacie, de Rijkscommissie voor Drinkwatervoorziening, de werkgroep Harmonische Bestrijding van het TNO, en het Rijksinstituut voor Veldbiologisch Onderzoek moeten daarbij worden ingeschakeld.

'Nederland', zegt hij, 'is kwetsbaarder dan enig ander land in Europa. De gevaren kunnen alleen door een brede kijk op de verschijnselen en door concrete herstelmaatregelen over de gehele linie worden opgeheven.'

in/fo