© www.dode-lente.nl



 HOME

Volgende hoofdstuk naar index boek voorgaande hoofdstuk

voorgaande

1970 - 1979 lijst

volgende

een terug

 Boek  DODE LENTE

Geen doorstromingen

De vuilpijp zou oorspronkelijk 6 kilometer ver in de Waddenzee worden geleid en daarmee zorgen voor een doorstroming van het vuil naar de Noordzee. Maar toen Waterstaatsminister Bakker de leiding vorige herfst in gebruik stelde bleek de pijp niet verder dan 1,6 kilometer in het (ondiepe) wad te komen, een gebied dat vaak meer land dan water is. Sindsdien „pendelt” het vuil op en neer in dit deel van de Waddenzee.


Op het ogenblik wordt al meer dan honderd kubieke meter vuil per minuut naar de Waddenzee geperst en reeds nu is er sterfte te constateren onder mosselen, garnalen, platvis en vogels.

Officieel zegt men, dat het allemaal nogal meevalt. „Na gebleken noodzaak” kan altijd nog wel een kostbare zuiveringsinstallatie worden aangebracht. Anderen vrezen, dat het dan al te laat is, ja dat het nu al te laat is.


Men zou het zó kunnen stellen: uit de vuilpersleiding van Hoogkerk wordt een hoeveelheid afval weggewerkt in de Waddenzee, welke overeenkomt met het afval, dat door 1.2 miljoen mensen wordt veroorzaakt. Inderdaad: de vervuiling die door de smeerpijp uit Hoogkerk teweeg wordt gebracht heeft nog een vrij regionaal karakter, maar daarom zijn de gevolgen voor dit deel van de Waddenzee er niet minder kwalijk om. En bovendien blijft het mogelijk niet bij deze ene smeerpijp.


Momenteel wordt namelijk het tracé uitgestippeld door ambtenaren van Rijkswaterstaat en door landmeetkundigen voor een geplande vuilpersleiding in de omgeving van Delfzijl, welke aansluiting zou moeten geven op het Veenkoloniale industriegebied.

De vuillozing van de aardappelmeelindustrie en de strokartonfabrieken in deze streek geschiedt tot nu toe via de kanalen, maar deze zijn zo verpest geworden, dat voor de bevolking een noodsituatie is ontstaan en naar een andere oplossing moet worden omgezien.


Die andere oplossing betekent volgens Waterstaatkundige plannen directe vuillozing in de oostelijke Waddenzee. Uitgedrukt in inwonersequivalenten betekent deze geplande super-vuilafvoer het afval van 24 miljoen mensen meer dan het inwonertal van Groot New York en Groot Tokio! Adieu Waddenzee.


„Dit is gewoonweg een achterlijke manier van vuilafvoer”, vertelt de heer J. G. W. Bolomey, een expert op het gebied van de afvoer van huis- en industrievuil, tevens vicevoorzitter van de Landelijke vereniging tot behoud van de Waddenzee en oud-directeur van Gemeentewerken in Den Haag. Hij vindt het een verwerpelijke methode om vuil via persleidingen ongezuiverd aan de zee toe te vertrouwen en in het bijzonder aan de ondiepe Waddenzee met haar unieke natuurleven, haar vis- en mosselrijkdom.


Vervolg in onderstaande knipsels!



BRON delpher: De Telegraaf 1970-04-18                     ook in MAP


Vuillozing via persleiding een achterlijke zaak genoemd

 

door D. A. C. van den HOORN

AMSTERDAM, zaterdag . Een visser vertelt: „Op 23 september was het een zwarte dag voor ons vissers; toen draaide minister Bakker (Verkeer en Waterstaat) de kraan open met een symbolische druk op de knop. Een week later begonnen we het al te merken aan de vangsten in de nabijheid van het lozingspunt en het breidde zich met de dag uit.


Vrijdag 14 november was het redelijk weer en zijn een paar vissers weer uitgevaren en het bleek dat de hele Warffumerlaag tot aan het Robbegat, ondanks de langdurige stormen, nog één vuilwatermassa was en men het water nog niet gebruiken kon voor het bereiden van de garnalen. Er werden nog wel enige garnalen gevangen die door het onstuimige vloedwater meegesleurd zijn, maar deze vangst was na het bereiden ongenietbaar en werd vernietigd. Daaruit blijkt wel dat het vuile water de Noordzee moeilijk bereikt en steeds met de opkomende vloed naar binnen wordt gedrukt.”


Zo werd onlangs een begin gemaakt met een, zij het nu nog plaatselijke, vergiftiging van de Waddenzee, het merkwaardige gebied van land en water waar op het ene moment de wadloper zijn weg zoekt en het andere moment de garnalenkotter voorbij vaart, Nederlands enige natuurgebied van werkelijk Europese betekenis.

De vuil-persleiding waar het hier om gaat komt van het industriegebied Hoogkerk ten westen van de stad Groningen. Er op aangesloten zijn de afvallozingen van enkele strokartonfabrieken, suikerfabrieken, een zuivelfabriek, een conservenfabriek en sinds kort ook de eerste rioolafvoeren. De persleiding komt bij Pieterburen uit in het Groninger Wad. Pieterburen is een centrum van het tegenwoordig zo populaire wadlopen; de streek rond de monding van de persleiding is (was) ook een geliefkoosd oord voor sportvissers,


BRON Delpher: 18-04-1970 De Telegraaf en diverse kranten

Smeerpijp / Persleiding / Aagrunol / Kwik / Sanering / Waddenzee


Verontreiniging van Waddenzee en Dollard

 door lozing afval huishoudens en

(chemische) industrie

op deze pagina


knipsels over lozing op

Waddenzee en Dollard


NAAR 22 mei 1975


NAAR 04 mrt. 1976


NAAR 07 okt. 1985


NAAR 01 nov. 1989


NAAR 04 juli 1990


NAAR 04 febr. 1993

     BRON en KNIPSEL  1970-04-18


     BRON en KNIPSEL 1975-05-22


Extern   MEER

KWIK in DOLLARD

     BRON en KNIPSEL  1976-03-04

     BRON en KNIPSEL 1985-10-07

     BRON en KNIPSEL 1990-07-04

     BRON en KNIPSEL 1993-02-04

     BRON en KNIPSEL 1989-11-01

 /  1970-1979  / DIVERSE 1970-04-18  

in/fo