HOME

een terug

BRON Krantenbank Zeeland                                                           ook in MAP

De Stem 1969-08-08

Dokter J. Tesink, dir. gezondheidsdienst voor dieren te Goes,

Vogelsterfte vereist een ander gifgebruik

Verbod gechloreerde koolwaterstoffen verstandig besluit

(Van een onzer verslaggevers)

GOES - Het leuke, kwieke vogeltje pikte een, twee, drie tien graankorrels op. Plotseling begint het vreemd te springen. Het trekt met zijn vleugeltjes, het bekje gaat snel open en dicht. Er zijn krampverschijnselen. Daarna wankelt het, valt neer, en tenslotte is het diertje dood.

Er is maar een doodsoorzaak mogelijk, vergiftiging door gechloreerde koolwaterstoffen. Dokter J. Tesink, directeur van de gezondheidsdienst voor dieren te Goes, vindt gechloreerde koolwaterstoffen zoals D.D.T., Dieldrin, Aldrin, Lindaan en Metoxychloor de gevaarlijkste onder de landbouwvergiften. Hij is het volledig met staatssecretaris Kruisinga eens, die bezig is deze gechloreerde koolwaterstoffen van de Nederlandse markt te weren. Aldrin, Dieldrin en Heftachloor zijn al verboden.

Het werken met gechloreerde koolwaterstoffen is, aldus de heer Tesink op de eerste plaats oorzaak van de massale vogelsterfte in Nederland. Niet alleen duiven, spreeuwen, mussen enz. worden het slachtoffer van met deze landbouwvergiften behandelde zaaizaden, maar ook roofvogels, die de „besmette” vogels opeten.

Voor de mens kunnen gechloreerde koolwaterstoffen eveneens fataal zijn. De vergiften hebben n.l. een bijzonder gevaarlijke eigenschap. Zij worden voor bijna onbepaalde tijd opgenomen in het lichaamsvet. Zolang de vetvoorraad niet door het lichaam wordt aangesproken gebeurt er weinig.

Vermageren de mensen echter, b.v. als gevolg van kanker, - dan komen de gechloreerde koolwaterstoffen vrij.

In voldoende hoeveelheid kan de mens dan onder dezelfde gruwelijke pijnen sterven als het bovengenoemde vogeltje. „Neem nou een dikke Amerikaanse sergeant”, zegt dokter Tesink, „die toen er tijdens de tweede wereldoorlog in de Pacific gespoten werd met D.D.T. tegen b.v. muggen om malaria tegen te gaan, geen centje last had. Die dikke vent heeft toen gechloreerde koolwaterstoffen in grote hoeveelheden binnengekregen. Dat vergif kan hem nu, in 1969, als hij ziek wordt, lelijk opbreken”.

De tot nu toe geconstateerde hoeveelheden gechloreerde koolwaterstoffen bij mensen en huisdieren passeren echter nog niet het maximale toelaatbare, hoewel, aldus de heer Tesink, het noodzakelijk is te waarschuwen, en vooral om oplettend te zijn.

Het gevaar dat mens en dier teveel gechloreerde koolwaterstof in de toekomst naar binnen krijgt, is n.l, groot. Statistieken van het rijksinstituut voor de gezondheid, wijzen uit, dat de hoeveelheid in het lichaamsvet opgeslagen gechloreerde koolwaterstof elk jaar groter wordt. Ook vissen lijden er onder om de zucht naar bestrijding van insecten ten koste van alles te willen bestrijden. Het landbouwvergif belandt n.l. door regen van de akkers in de sloten en tenslotte in de zee.

De vergiftiging van de dieren en de mensen moet een halt worden toegeroepen. Daarvan raken hoe langer hoe meer mensen overtuigd. Volgens de directeur van de gezondheidsdienst voor dieren te Goes kan dat vrij gemakkelijk. De redding die hem voor ogen staat zijn de organische fosforverbindingen. Voorbeelden zijn: parathion, malathion en isopestox.

Hoewel deze vergiften bij direct gebruik en in grote hoeveelheden voor mens en dier evenals de gechloreerde koolwaterstoffen dodelijk zijn, ( de moorden in Nederland met parathion gepleegd zijn immers niet meer op de vingers van een hand te tellen) hebben ze niet de gevaarlijke eigenschap van de gechloreerde koolwaterstoffen, opgeslagen te worden in het lichaamsvet. De organische fosforverbindingen worden vrijwel onmiddellijk door het lichaam afgebroken.

BRON Krantenbank Zeeland: De Stem 1969-08-08

BRON Krantenbank Zeeland 1969-09-05

 /  1960-1969  / DIVERSE 1969-08-08 en 1969-09-05  

ni/nf