HOME

een terug

Krantenbank Zeeland:                                                    Volledige tekst in MAP

Zeeuwsch Landbouwblad 1975-07-18

Gewasbeschermingsmiddelen gebruiken

zonder boete

Meer controle op Bestrijdingsmiddelen en onkruidbestrijdingsmiddelen

Uitleg en tips over wetgeving en controle’s (1e deel)

DE controle op het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen en onkruid-bestrijdingsmiddelen is de laatste jaren verscherpt. Er zijn heel wat “bonnen” uitgedeeld en de opgelegde boete's zijn niet mals. Lang niet altijd voelen de betrokkenen zich schuldig. Bij klein fruit komt het soms voor dat de veiligheidstermijn bij spuiten tegen botrytisrot netjes in acht wordt genomen, maar dat toch een bekeuring werd gegeven. Met alle gevolgen van dien: een verbod de produkten te verkopen en een paar honderd gulden boete. Ook is het gebeurd dat iemand tegen onkruid onder zijn bomen met amitrol had gespoten, waaronder ook pruimen, onwetend van het feit dat het bij die fruitsoort verboden is.

Controle op bestrijdingsmiddelen

BOER en tuinder hebben bij dit alles met twee instanties te maken.

Ten eerste met de Algemene Inspectiedienst, afgekort A.I.D. Deze dienst heeft opsporingsambtenaren, die o.a. bij de boeren en tuinders controleren of de bestrijdingsmiddelen goed opgeborgen zijn achter slot en grendel in een kast die aan bepaalde voorschriften voldoet. Die kijkt of alle middelen wel voldoen aan de gestelde eisen, wat betreft toelatingsnummer, verpakking, enz. Die verder controleert of er niet met bepaalde middelen is gespoten op plaatsen waar dit verboden is (b.v. amitrol dicht bij de slootkant) en ook of er niet gespoten is met middelen die voor bepaalde gewassen niet goedgekeurd zijn.

Scherpe controle is er ook op lege verpakking van bestrijdingsmiddelen. Als het papieren verpakking betreft kan men die het beste direct verbranden. Bij blik, plastic, glas e.d. moet het lege fust grondig schoongespoeld worden en is men verplicht de etiketten te verwijderen.

RESIDUCONTROLE.

DE tweede instantie waar speciaal de tuinder mee te maken heeft is de Keuringsdienst van Waren. Deze heeft te maken met de uitvoering van het Residubesluit en de Residubeschikking. Van groente en fruit worden vaak monsters genomen en in het laboratorium onderzocht.

Voor elk gewas en elk bestrijdingsmiddel is van officiële zijde vastgesteld hoeveel van het middel in of op het product maximaal mag voorkomen; dikwijls is dat minder dan 1 milligram per kg, zelfs bij stoffen die als weinig giftig bekend staan als b.v. Eupareen.

De laboranten die de bepalingen doen zijn beëdigd. Als een te hoog residu wordt gevonden, wordt door een andere laborant nogmaals een bepaling gedaan. Vindt die hetzelfde, dan volgt een bekeuring en verbod om het product te verkopen. Wordt echter bij de tweede bepaling een residu gevonden dat beneden de tolerantiegrens ligt, dan wordt dat laatste aangehouden en wordt er dus niet bekeurd.

Voor de telers is verwarrend dat de keuringsdienst geen rekening houdt of kan houden met de bekende veiligheidstermijnen. Het kan zijn dat iemand slechts een week vóór de pluk van b.v. aardbeien met thiram (TMTD) heeft gespoten en toch met zijn product beneden de tolerantiegrens zit, het kan gebeuren dat een ander 2 weken voor de pluk met hetzelfde product had gespoten en bij controle fout zit. Daarbij moet niet vergeten worden dat (wellicht ongewild) dikwijls met hogere concentraties wordt gespoten of geneveld dan de fabrikant aangeeft, vooral als met de rugspuit of motorrugnevelspuit wordt gewerkt. Bij een bepaalde veiligheidstermijn hoort een bepaalde concentratie. Of nog beter gezegd: bij een bepaalde veiligheidstermijn hoort een bepaalde hoeveelheid middel per are of per ha. Vooral bij groenten en klein fruit is het terdege opletten.

Wat is en doet de A.I.D.?

Volledige tekst geplaatst in MAP-Landbouwgif

 /  1970-1979  / DIVERSE 1975-07-18  

ni/nf