HOME

een terug

"Toelating schoner landbouwgif stagneert". "Trouw". Meppel, 01-06-1991. Geraadpleegd op Delpher op 26-06-2019, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010824479:mpeg21:a0547

BRON Delpher: Trouw 1991-06-01                            ook tekst in MAP

Toelating schoner landbouwgif stagneert

Problemen bij de Commissie toelating bestrijdingsmiddelen (CTB)

Van onze parlementsredactie

DEN HAAG - De Commissie toelating bestrijdingsmiddelen kampt nog steeds met een achterstand van enige tientallen dossiers. Ingrijpen van de Tweede Kamer, die een jaar geleden probeerde de stagnatie op te heffen, heeft tot nu toe geen resultaat gehad.

Eén van de oorzaken is dat Sociale Zaken de 1,8 miljoen gulden, die nodig is om de bestrijdingsmiddelen bij TNO te laten onderzoeken, niet kan en wil ophoesten. Het ministerie, dat samen met Milieubeheer, Volksgezondheid en Landbouw in de commissie zit, vindt dat het bedrijfsleven die kosten eigenlijk zelf zou moeten betalen.

Ook is het, ondanks pogingen daartoe, nog niet gelukt om de bureaucratie bij de CTB voldoende terug te dringen. Alle vier de departementen in de commissie beschikken over een vetorecht en dat gebruiken ze als rem, zodra er iets onduidelijk is over een aanvraag.

Het gevolg is dat een hele generatie bestrijdingsmiddelen, die het milieu minder belasten en daardoor goede vervangers kunnen zijn van de huidige middelen, niet op de markt kan komen. Zo frustreren de problemen bij de CTB ook het opstellen van een meerjarenplan gewasbescherming, dat paal en perk zou moeten stellen aan het ongebreideld gebruik van landbouwgif.

Dat meerjarenplan had al in 1989 klaar moeten zijn, maar zal waarschijnlijk pas over enkele weken verschijnen. De meest betrokken bewindslieden, Alders van milieubeheer en Gabor van landbouw, zijn het al in grote lijnen eens, maar het kabinet moet zich nog over het plan uitspreken.

Het slechte functioneren van de CTB kwam eind 1989 in de publiciteit. Een adviesbureau dat de commissie doorlichtte noemde de commissie toen eerder een strijdperk van verschillende departementen dan een adviesorgaan. De commissie had op dat moment zestig middelen in behandeling en 170 aanvragen in voorraad, waarvan dertig al één of twee jaar. Gezien het werktempo (in 1988 werd bijvoorbeeld maar één middel toegelaten) zou het probleem alleen maar groter worden.

De Tweede Kamer droeg daarom de toenmalige minister van landbouw, Braks, in mei 1990 op snel maatregelen te nemen. Besloten werd zes miljoen gulden uit te trekken en hiervan extra mensen aan te stellen. Braks volgde toen het voorstel van PvdA-Kamerlid Feenstra om het bedrijfsleven te laten opdraaien voor de kosten van de commissie niet op. Feenstra mikt daarom nu op verzelfstandiging van de CTB en invoering van kostendekkende tarieven.

De PvdA'er denkt daarvoor een meerderheid in de Kamer te kunnen vinden. Hij rekent ook op de bereidheid van het bedrijfleven om meer te betalen. „Elke aanvraag kost tien jaar research en een kubieke meter papier. Na al dat werk wil de industrie best wat meer betalen, zeker als de toelating daardoor sneller gaat.”

‘Naar knipsel

en bron

 /  1990-1999  / DIVERSE 1991-06-01

in/fo